Projektant myśliwców Luftwaffe po II wojnie światowej kontynuował karierę w Argentynie i Indiach, tworząc samoloty bojowe dla rozwijających się sił powietrznych. Kurt Tank zbudował legendarne Fw 190 dla Niemiec, a następnie projektował maszyny dla krajów Trzeciego Świata pod fałszywym nazwiskiem.
Kawaleria zamiast lotnictwa
Kurt Tank przyszedł na świat w lutym 1898 w Bromberg-Schwedenhöhe, dzisiejszej Bydgoszczy należącej wówczas do prowincji poznańskiej. Po wybuchu wojny w 1914 chciał wstąpić do lotnictwa, ale ojciec wysłał go do pułku kawalerii.
Służbę zakończył jako kapitan dowodzący kompanią i otrzymał Krzyż Żelazny obu klas. Podczas wojny studiował fizykę i hydrodynamikę, rozwijając zainteresowanie teorią lotu.
Po zakończeniu działań wojennych podjął studia elektrotechniczne w berlińskiej uczelni technicznej. Dyplom uzyskał w 1923 roku.
Szybowce w czasach traktatu
Wraz z siedmioma kolegami założył klub Akaflieg, który budował szybowce w odpowiedzi na ograniczenia nałożone traktatem wersalskim. Inicjatywa pozwalała studentom rozwijać technologię lotniczą mimo zakazu posiadania samolotów wojskowych.
W 1922 jego szybowiec B1 wziął udział w konkursie Rhön, rok później zaprezentował własny projekt B2 Teufelchen. Maszyna powstała jako część pracy egzaminacyjnej i demonstrowała jego umiejętności projektowe.
Szkolenie pilotażowe odbył w Staaken, latając na szybowcu DFS Kranich. Doświadczenie jako pilot kształtowało jego późniejsze podejście do projektowania samolotów.
Rohrbach i eksperymenty z hydroplanami
W 1924 dołączył do Rohrbach Metallflugzeug i otrzymał zadanie utworzenia biura konstrukcyjnego. Pierwszym projektem było ulepszenie hydroplanu Ro III poprzez wdrożenie systemu amortyzowanego dźwigara.
Rozwiązanie zmniejszyło obciążenia kadłuba podczas wodowania i zastosowano je w kolejnych modelach firmy. W 1925 zaprojektował myśliwiec Ro IX Rofix dla Turcji, który początkowo cierpiał na niestabilność.
Po usunięciu nadmiernego skosu skrzydeł maszyna zyskała aprobatę Ernesta Udeta. W 1927 wspólnie z Udetem testował hydroplan Ro VII Robbe II, eksperymentując z konfiguracją skrzydeł.
Bremen i rewolucja w myśliwcach
W listopadzie 1931 objął stanowisko szefa projektów w Focke-Wulf w Bremie po likwidacji Albatros. W 1934 stworzył samolot szkolny Fw 44 Stieglitz, poprawiając jego sterowność poprzez zmianę konstrukcji sterów wysokości.
Kolejne projekty obejmowały Fw 56 Stösser wyprodukowany w tysiącu egzemplarzy oraz ciężki Fw 57, którego ministerstwo lotnictwa odrzuciło. W 1938 rozpoczął pracę nad nowym myśliwcem z silnikiem BMW 139.
Prototyp Fw 190 przeszedł testy w 1941, początkowo borykając się z problemami chłodzenia i śmigła. Współpraca z technikami z Jagdgeschwader 26 pozwoliła osiągnąć parametry przewyższające Messerschmitt Bf 109 i Spitfire Mk V.
Projekty z prefiksem Ta
Od 1944 jego nowe konstrukcje otrzymywały prefix „Ta” jako uznanie dla osiągnięć projektanta. Myśliwiec Ta 152 stanowił rozwinięcie Fw 190 przeznaczone do walk na dużych wysokościach.
Maszyna miała radzić sobie z alianckimi bombowcami operującymi na pułapach niedostępnych dla wcześniejszych modeli. Produkcja seryjną rozpoczęto w schyłkowym okresie wojny.
Tank zaprojektował również samolot pasażerski Fw 200 Condor, który znalazł zastosowanie w operacjach dalekiego zasięgu. Condor służył zarówno w rolach cywilnych, jak i wojskowych przez całą wojnę.
Emigracja pod fałszywym nazwiskiem
Po kapitulacji bezskutecznie próbował znaleźć zatrudnienie w Wielkiej Brytanii, Chinach i Związku Radzieckim. W 1946 wyjechał do Argentyny jako Pedro Matthies, ukrywając prawdziwą tożsamość.
Pracował w Instituto Aerotécnico w Córdobie, następnie w państwowej fabryce lotniczej. Zaprojektował tam myśliwiec IAe Pulqui II oparty na niedokończonym Ta 183.
Program zakończył się po obaleniu Perona w 1955. Tank przeniósł się do Indii, gdzie objął stanowisko dyrektora instytutu technologicznego w Madrasie, gdzie jego uczniem był przyszły prezydent Abdul Kalam.
Ostatnie dekady kariery
W Hindustan Aeronautics stworzył myśliwiec-bombowiec Hindustan Marut, który odbył pierwszy lot w 1961. Maszyna pozostawała w służbie indyjskich sił powietrznych przez ćwierć wieku.
Z firmy odszedł w 1967, a w latach siedemdziesiątych wrócił do Niemiec Zachodnich. Pracował jako konsultant dla Messerschmitt-Bölkow-Blohm, wykorzystując swoje wieloletnie doświadczenie w projektowaniu samolotów bojowych.
O autorze: przez wieki
