Kaligula – okrutny rzymski cesarz, który nie znał granic

Kaligula i chora fascynacja śmiercią
Życiorys Kaliguli zawiera mnóstwo informacji o jego licznych zbrodniach i okrucieństwie. Nie miał praktycznie żadnych zahamowań. Źródła antyczne opisują go jako osobę czerpiącą satysfakcję z publicznych egzekucji.
Według przekazów, Kaligula organizował widowiska, w których ofiary padały łupem dzikich zwierząt. Argumentował to tym, że mięso bydlęce jest zbyt drogie!
Czytaj również: Najsłynniejsi gladiatorzy w dziejach starożytnego Rzymu
Kaligulę fascynował widok śmierci. Pewnego razu postanowił zaprosić publiczność na poświęcenie mostu, a następnie nakazał zrzucić wszystkich do morza. Według informacji źródłowych, ci, którzy próbowali się ratować i łapali się łodzi, byli spychani wiosłami i drągami.

Egzekucje odbywające się za panowania Kaliguli bywały przez niego traktowane jako forma spektaklu. Zachowały się opisy sugerujące jego obojętność wobec scen przemocy, nawet podczas posiłków. Według niektórych relacji zależało mu na jak najdłuższym trwaniu egzekucji.
Kaligula – bogacz i rozrzutnik
Kaligula znany był również z zupełnie surrealistycznych pomysłów. Uwielbiał przepych i szczycił się bogactwem. Swoim gościom Kaligula serwował przystawki ze złota, a sam pijał ocet z rozpuszczonymi perłami. Jego ulubiony koń karmiony był złotym owsem oraz uczestniczył w ucztach. Miał więcej przywilejów niż niejeden człowiek.
Pomysły i zachcianki Kaliguli niekiedy były bardzo trudne do zrealizowania. Każdy, kto nie wykonał zadania na czas, kończył marnie. Cesarz rzymski pragnął mieszkać w ciekawych i niestandardowych miejscach. Nakazywał kuć niezwykle twarde skały, a nawet budować sztuczne góry. Nie znosił sprzeciwu i wszystko miało być dokładnie tak, jak sobie zaplanował.

Nie powinien dziwić fakt, że w rok udało się Kaliguli roztrwonić majątek, który pozostawił po sobie jego poprzednik, Tyberiusz. Pozostał z niczym, więc musiał wykorzystać swoją pomysłowość, aby wzbogacić się i wciąż móc żyć rozrzutnie. Organizował aukcje i sprzedawał ruchomości za absurdalnie wysokie ceny. Nawet niczego nieświadomy senator zakupił trzynastu gladiatorów za ogromną sumę.
Czytaj również: Jak wyglądały igrzyska gladiatorów?
Często nakłaniał obcych ludzi do zapisywania mu całego swojego majątku. Aby szybciej uzyskać potrzebne pieniądze, organizował zamachy. Wprowadzał też wiele nowych podatków, a jednym z nich był podatek nałożony na prostytutki. Szukał pieniędzy wszędzie, gdzie tylko się dało i nie zważał przy tym na dobro innych ludzi.
Temperament czy choroba Kaliguli?
Kaligula słynął też z bardzo perwersyjnych stosunków z kobietami. Miał wiele kochanek, głównie były to żony konsulów i senatorów.
Według niektórych źródeł, łączyły go również intymne relacje z trzema siostrami, a jedną z nich traktował w szczególny sposób. Gdy ona zmarła, zmienił się nie do poznania i stał się jeszcze bardziej okrutny.
Działania Kaliguli były niezwykle chaotyczne i nieprzewidywalne. Potrafił znosić podatki, a następnie je przywracać. Przez to często niewinni ludzie stawali się przestępcami i musieli ponieść za to karę. Miał trudne do zrealizowania pomysły, które należało wykonać natychmiast.
Czytaj również: Otrzymał 23 ciosy sztyletami. Tak wyglądała śmierć Juliusza Cezara
Religijność Kaliguli
Wydawać by się mogło, że irracjonalne pomysły Kaliguli nie miały żadnych granic. Postanowił ogłosić się żywym bogiem i nakazał oddawać sobie cześć. Kaligula kazał stawiać sobie świątynie i ołtarze, a nawet składać ofiary. Zarabiał też na handlowaniu urzędami kapłanów. Miał wielu wrogów wśród ludności żydowskiej. Żydzi nie godzili się na ubóstwianie cesarza.
W Judei zniszczony został ołtarz Kaliguli, a w odpowiedzi nakazał umieścić w najświętszej części świątyni jerozolimskiej jego własny posąg. Chciał stłumić zamieszki, używając do tego 12 tysięcy ludzi, ale nie udało się tego planu zrealizować.
Kaligula lubił paradować w strojach bogów olimpijskich i bardzo się z nimi identyfikował. Doszło nawet do tego, że nakazał zmienić rysy twarzy w pomniku Zeusa tak, aby przypominały jego. Opór społeczności żydowskiej był jednak tak duży, że cesarz porzucił wiele swoich planów. Groźba konfliktu skutecznie ostudziła jego boskie zapędy.
Bibliografia
- Molenda J., Kaligula. Pięć twarzy cesarza, Warszawa 2020.
- Winkler A., Największe zbrodnie i szaleństwa Kaliguli [https://wielkahistoria.pl/najwieksze-zbrodnie-i-szalenstwa-kaliguli/].
Autor: Karolina Spodarek
O autorze: Karolina Spodarek
